SAİT FAİK ABASIYANIK, (1906 – 1954)
Adapazan’nda doğan hikayeci Sait Faik, ilk ve orta öğrenimini Adapazarı, İstanbul ve Bursa’da tamamladı. İ.Ü. Edebiyat Fakültesi ‘ni bitirdikten sonra Fransa seyahatine çıktı. Dönüşünde bir süre ticaretle uğraştı.Ardından öğretmenlik ve gazete muhabirliğini denedi ve daha sonra yazı hayatına geçti. İlk hikâyesi 1935 yılında yayımlandı.Yenilikçi Türk hikâyeciliğimizin öncüsü sayılan Sait Faik, büyük şehirlerde çeşitli sorunlar içinde yaşam mücadelesi veren kesimlerin sorunlarını, onların iç dünyalarını yansıtmakta başarı gösterdi.
Özellikle kent çevresinde öbeklenen işsizler, çıraklar, doğayla başbaşa kalmış yalnızlar ve çocuklar Sait Faik’in hikâyelerinde birer kahramana dönüşürler.
Sait Faik, 1953 yılında Amerika’daki Mark Twain Derneği’ne üye seçildi.1954 yılında yakalandığı hastalıktan kurtulamayarak en verimli çağında hayata veda etti. Burgazada’ daki yaşadığı ev müzeye dönüştürüldü.Her yıl ölüm yıldönümü olan 11 Mayıs’ta Burgazada’da anılmak¬tadır.
Sait Faik Abasıyanık Eserleri:
Öykü: Semaver (1936), Sarnıç (1939), Şahmerdan (1940), Lüzum¬suz Adam (1948), Mahalle Kahvesi (1950), Havada Bulut (1951), Kum¬panya (1952), Havuz Başı (1952), Son Kuşlar (1952), Alemdağda Var Bir Yılan (1954), Az Şekerli (1954), Tüneldeki Çocuk (1955), Mahkeme Kapısı (1956) Roman: Medar-ı Maişet Motoru (1944), Kayıp Aranıyor (1953). Şiir: Şimdi Sevişme Vakti (1953). Deneme: Balıkçının ölümü, Açık Hava Oteli, Sevgiliye Mektup.
0 yorum: